Mijn vader heeft met 20 andere soldaten Delft moeten verdedigen tegen de vijand. Hij, Henk Schutte, bleef over met Lou Vermin en Leen de Weger. Daarna naar Duitsland, Colditz. Ik herinner me de verhalen uit de porseleinfabriek. Je liep daar met op je schouder een plank met gebakken porselein, er kwam een duitser aan en je moest dan salueren. Je droeg die plank natuurlijk op je rechter schouder en dan donderde die hele plank met porselein op de grond. Dit heeft hij wel verteld, over het overige zei hij niets. Er is een jarenlange vriendschap ontstaan met een amerikaanse militair die daar ook gevangen zat, Charles Seibold. Mijn tweede naam is vernoemd naar zijn moeder, Florence. Zij hebben elkaar ook later nog ontmoet , ik ben ook gaan schrijven met de familie en doe dat nog. Nu per mail. Na een barre tocht is mijn vader gelukkig terug gekomen.Hj was erg ziek, thyfus Hij is in 1948 getrouwd met mijn moeder Joke Francke en in januari 1950 heeft hij de muziekhandel overgenomen in de Lievevrouwestraat in Bergen op Zoom.Hij heeft nooit veel over die periode gezegd. Hij is jaren later teruggegaan naar Colditz, wilde er eens gaan kijken , maar mocht niet de kant op waarde fabriek stond. Ik zal eens kijken of ik nog iets kan vinden.

Dag mijnheer Schneider,
pas onlangs vond ik de Krijgsgevangenen identiteitskaart van mijn vader Johannes G.Ruijter. Hij heeft weinig over de oorlog losgelaten, wel vertelde hij dat hij Dresden heeft zien branden na het bombardement van de geallieerden.
Op de identiteitskaart staat o.a. dat hij in de krijgsgevangenenkampen IV B (Muehlheim?) en 5 Oschatz heeft gezeten. Hij was als dienstplichtige (?) ingedeeld bij de infanterie in Nederland een heeft als kunstschilder bij de inval van de Duitsers het schootsveld moeten tekenen.
Hij is later in een razzia op straat opgepakt en werd ingezet voor dwangarbeid.
Hij is levend teruggekomen aan het eind van de oorlog, deels op daken van treinen.
Op 26-5-1945 werd hij als gerepatrieerde krijgsgevangene geregistreerd in Weert.
Mijn vader heeft zich na de oorlog verder ontwikkeld als kunstschilder en is in 1982 overleden.
Ik lees nu gretig alle verhalen die ik vind op internet.
Eindelijk antwoorden op zovele vragen!
Ik ben nu 67 jaar.
Kunt u mij nog enkele tips geven hoe ik verder kan zoeken naar gegevens. Ik ben benieuwd hoeveel ex-gevangenen hebben gereageerd die in het kamp Oschatz hebben gezeten.
Met vriendelijke groet,
Jeroen Ruijter

Mijn opa (nu 97) was soldaat in de tweede wereldoorlog, hij was bij het bombardement op Waalhaven. Nog steeds vertelt hij over zijn belevenissen en hoofdstuk 3 komt me dan ook bekend voor aan de hand van zijn verhalen. Zijn er nog ergens foto's van de Nederlandse soldaten die daar die dag waren? Ik ben benieuwd of ik nog meer informatie kan terugvinden over die dag(en).