Als gevolg van de oorlogsdreiging heeft hij zich op 29 augustus 1939 opnieuw moeten melden.

Volgens een toenmalig maatje van Rinus zijn de manschappen opgekomen in een school in Den Haag. Vermoedelijk in de Ravensteijnstraat. Daarna werden zij in een nonnenschool in Naaldwijk gelegerd waar de koude winter werd doorgebracht.

Tijdens een oefening heeft de commandant van III - RJ bevel ontvangen naar Waalhaven te gaan. Hij heeft vervolgens gedacht dat deze verplaatsing TIJDELIJK zou zijn, vandaar misschien dat hij wel zorg heeft gedragen voor de verdediging van het vliegveld naar BINNEN, maar niet of te weinig voor die naar BUITEN. De verplaatsing op zichzelf zal in verband staan met de overval van Duitsland op Denemarken en Noorwegen, anderhalve week daarvoor. Die overval had de legerleiding attent gemaakt op het parachutistengevaar. Vanuit Naaldwijk zijn zij op 20 april 1940 naar de Waalhaven getransporteerd.

             Het Bataljon Jagers, de Militaire Compagnie van Res. Kapitein 'van der Wal' werd gelegerd in de hangars. Balen stro vormden hun legers waarop de rust werd doorgebracht. Van hun militaire bewapening stond aan de Oostrand van het veld 4 stuks mitrailleurs opgesteld, aan de Zuidrand 7 stuks en aan de Noordoostrand 1 stuks.  Daarnaast hadden zij geweren tot hun dienst.

Zij wisten op 10 mei niet dat de oorlog al was uitgebroken en dat zij moesten vechten. De wachten zagen wel taxi's vol matrozen naar de haven rijden en hoorden dat de schepen zo snel mogelijk moesten vertrekken.

En omstreeks 03.00 uur in de morgen vlogen     vliegtuigen over die de commandant als niet Nederlands kwalificeerde. De vliegtuigen vlogen echter verder. Boven Pernis zijn ze echter gedraaid. Plots werd de luchthaven Waalhaven gebombardeerd.

Kort daarop raakten zij in gevecht met de Duitse parachutisten.      

Rond 03.55 uur was ook vliegveld Waalhaven het eerste slachtoffer van de Duitse bommenwerpers. De 3e Jachtvliegtuigafdeling, wist echter wel het merendeel van haar 11 Fokker G.I toestellen in de lucht te krijgen. Ondanks dat men diverse Duitse toestellen wist neer te halen (13 Duitse bommenwerpers) was de schade op Waalhaven enorm. Nagenoeg alle gebouwen waren geraakt en stonden in brand. Rond 05.00 uur sprongen de para's van het IIIe Batallion 1.Fallschirmjägerregiment onder leiding van Hauptmann Schulz boven het vliegveld. Zonder enige strijd leden ze al verliezen doordat verscheidene para's in de brandende gebouwen landden of te water geraakten en verdronken. De verdediging op het vliegveld (IIIe Bataljon Regiment Jagers) was echter zeer slecht georganiseerd en verward. De verdediging stond veel te verspreid opgesteld en de twee aanwezige pantserwagens konden wegens defecten niet aan de strijd deelnemen. Op het vliegveld zelf was maar een klein deel van de Nederlandse troepen paraat, de rest stond verspreid rond het vliegveld opgesteld. Toch konden 6 zware en 19 lichte mitrailleurs het veld zelf bestrijken. Ze wisten nog verscheidene Duitse transportvliegtuigen neer te halen, maar moesten al snel de strijd staken wegens munitiegebrek. Vele manschappen van de verdediging hadden in paniek hun post verlaten en de overgeblevenen stonden al snel tegenover een overmacht. Al rond 07.00 uur waren de aanvallers de situatie meester. Hierbij waren 400 Nederlanders krijgsgevangen gemaakt en 51 gesneuveld of dodelijk gewond.                                   

Op de Waalhaven waren o.a. een aantal Fokker G-1 gestationeerd.  Een jachtkruiser die voor het eerst vloog in 1937.    Het kon een maximumsnelheid behalen van 475 km/u. Het was in 1940 uitgerust met 8 machinegeweren in de neus en één in de staartkoepel.   Op 10 mei konden nog juist voor de bombardementen van het vliegveld Waalhaven een aanvang namen, 8 G-1's opstijgen. 2 G-1's slaagden daarin niet en werden door de bombardementen vernietigd. Ook werd een schuur getroffen waarin zo'n 300 schapen stonden. Het bloedbad was enorm! Bij de bombardementen was een officier, de commandant, die zich in een van de hangars bevond zwaar gewond geraakt. Zijn rechterschouder was met arm volledig weggerukt waardoor je zo onder zijn ribben kon kijken.Ook zijn rechterbeen was zwaar beschadigd en hij bloedde als een rund. Met vereende krachten is hij in een andere loods neergelegd waar de hospik zich over hem heeft ontfermd. Het is onbekend hoe het met hem is afgelopen.

De opgestegen vliegtuigen slaagden er in zestien Duitse toestellen te vernietigen. 1 G-1 ging verloren in de luchtslag. De anderen moesten wegens gebrek aan brandstof her en der noodlandingen maken.

Evenals bij de andere vliegvelden volgde de ene na de andere luchtlandingactie en verliepen deze volgens hetzelfde stramien als bij de landingsterreinen rondom Den Haag. Ondanks hoge verliezen bleven de landingen doorgaan tot het veld geheel in Duitse handen was.

Dat was: Gruppe Student
Doel: In bezit nemen en houden van vliegveld Waalhaven en innemen van de bruggen over de Nieuwe Maas in Rotterdam.
Eenheden: IIIe Batallion 1.Fallschirmregiment (III./Fallschirmregiment 1.) en 11e Compagnie 16.Infanterieregiment (11/I.R.16).
Commandant: Generalleutnant Kurt Student
Bijzonderheden: Eén compagnie van III./Fallschirmregiment 1. zou bij het Feyenoordstadion landen om naar de bruggen over de Nieuwe Maas op te rukken. De 11/I.R.16. zou met Heinkel He 59 watervliegtuigen landen op de Nieuwe Maas nabij de bruggen.