Met de bewakers trokken de krijgsgevangenen, lopend in colonne, richting westen. Ze sliepen 1 dag in de open lucht. Daarna in stallen van boerderijen.

Ongeveer 10 km zuidelijk van Torgau waar de Amerikanen en Russen elkaar ontmoeten kwam hun bevrijding.                                                                                   

Rinus ontving net als de andere ex-gevangenen een vrijgeleide van de Amerikanen. De bewakers werden gevangen genomen. Een deel van de ex-gevangenen waaronder Rinus, nam 2 paarden en een hooiwagen van een boer in beslag en trokken daarmee richting Leipzig. De boer stuurde de paarden. Zijn Franse knechten, ook gevangenen, gingen met hen mee.

Zij kwamen langs Würzen waar lange colonnes vluchtelingen uit Dresden aankwamen.

In de stad hingen overal witte vlaggen uit de huizen.

Op weg naar Leipzig kwam de groep bij de Elbe, maar konden met paard en wagen de rivier niet over omdat alle bruggen kapot geschoten waren. De Duitse boer hebben ze daarop met paard en wagen naar huis gezonden. Te voet trokken ze verder. In Leipzig kwamen ze aan bij de Amerikanen die op het vliegveld gelegerd waren.

Het was 30 april. Daar vierden ze de verjaardag van Prinses Juliana.

Uit één van de officiers_villa's haalden ze een piano naar een zaaltje bij het vliegveld. Ze troffen een aalmoezenier die met Juliana in Leiden gestudeerd had en bouwden met alle aanwezige Hollandse ex-krijgsgevangenen een Oranjefeestje.

Later zijn alle Nederlandse militairen met Amerikaanse vrachtwagens naar een goederentrein gebracht die hen naar Frankrijk zou vervoeren. Dat ging via Fulda, een houten noodbrug over de Rijn bij Mainz naar Nancy waar ze in een Franse kazerne werden ontvangen. Daarna ging het per trein via Givet naar Luik. Een personentrein die vol zat met Belgische en Hollandse ex-krijgsgevangenen. In de restauratie van Luik kregen allen een goede maaltijd en hebben daar gerust tot ze per trein verder konden reizen.

Via Turnhout, Baarle Nassau en Tilburg zijn ze naar Weert gereisd.

Daar zijn ze ondergebracht in de kazerne van de Onder Officiers opleiding. De Nederlandse militairen waren na een lange omzwerving heelhuids terug in Holland.  Op 23 mei 1945 kwam Rinus in Weert in het repatriëringcentrum aan.

Als "souvenirs" bracht hij zijn kampjasje en koppel­riem mee terug, waarop knopen van de verschillende nationaliteiten van de krijgsgevangenen waren vastgemaakt.

Hieronder zijn inschrijving.